این عکس پوستر رسمی حزب جمهوری اسلامی به مناسبت اولین روز زن پس از پیروزی انقلاب (سال ۱۳۵۸) را نشان می‌دهد.
نکته قابل توجه در این عکس، استفاده از حجاب مانتو، پوشش رنگی مانتو (رنگ محبوب نظر مارکسیست ها و کمونیست ها در ابتدای انقلاب)، جلو دار بودن (همیشه مشعل در دست کسی قرار می گیرد که جلوی گروه راه می رود)، سلاح در دست داشتن، کتاب و قلم در دست داشتن و از پشت گرفتن بچه (علارغم آنکه همیشه مادر، سینه خود را به سینه فرزندش می چسباند و راه می رود) و باز بودن دست بجه به نشانه جانفشانی و محافظ بودن وی در برابر زن است (یعنی فرزند، ابزاری برای پیشروی و کسب امتیازات و تسلیم نمودن طرف مقابل است). پاهای برهنه و عریان نیز نشانه هدف گذاری طبقه مستضعف و پایین دست جامعه برای رسیدن به اهداف جنسیت محور زنان با ظاهر سازی «زهرا گونه» است.
جالبتر آنکه در زیر بنر مذکور، عبارت «میلاد زهرا» نوشته شده، بدون قید لفظ محترمانه برای حضرت زهرا(س) و بدون پسوند احترام آمیز “(س)” که مخفف سلام الله علیها می باشد. به عبارت دیگر طراحان این بنر، ارادت خاصی به جضرت زهرا(س) نداشته اند که اینگونه نام بزرگ این بانوی فرزانه اسلام را قید کرده اند و فقط از حضرت زهرا(س)، بخش هایی از زندگی ایشان که می توان از آن برای اهداف فمینیستی استفاده کرد مد نظر بوده است که از جمله واره «زهرا گونه» در بالای بنر استفاده شده است.
و آخرین نکته آموزنده این تصویر این است که پوستر مذکور به حزب جمهوری اسلامی تعلق دارد که محل تجمع نیروهای (مثلا) انقلابی بوده است! عمده اعضای این حزب، در دوران پس از دفاع مقدس با رویکردها و مواضع خود، باعث ایجاد وضعیت امروز جامعه شدند و هم اکنون نیز، ثروت و قدرت بالایی در کشور در اختیار دارند. روزنامه جمهوری اسلامی و مواضع آن، یکی از مظاهر این جریان در طول سی سال گذشته است.